Wie we zijn

De rode draad in het Jongerenprogramma van Surfire is “Ervarend leren”. Anders gezegd “learning by doing” of leren door te doen. Dit proces doorlopen alle mensen bewust of onbewust bij het aanleren van nieuwe vaardigheden. Hoe fietsen gaat, weet je door te kijken naar de voorbeelden om je heen, maar echt leren fietsen leert iemand niet door op de bank te blijven zitten, maar alleen door het te doen en te ervaren met vallen en opstaan.

Competentiegericht

Verder kijken we vooral naar wat iemand wel kan, en waar iemand wel goed in is. We focussen ons vooral op het ontwikkelen van iemands kwaliteiten. Door te werken aan kleine succeservaringen wordt het zelfvertrouwen weer opgebouwd en wordt negatief gedrag omgebogen naar positief gedrag.

Kwaliteit

Vooraf bespreken we wat jou doelen zijn en leggen dat vast in een ontwikkelplan. Periodiek zullen we de vorderingen met jou, je ouders of begeleiders bespreken. We gaan voor resultaat en onze stelling is dat “niks doen” geen optie is en nergens toe leidt. Het Surfire team is opgebouwd uit mensen met een brede ervaring en de Surfire trajecten staan onder begeleiding van SKJ geregistreerde zorg professionals.

Veiligheid

Veiligheid en betrouwbaarheid vinden wij erg belangrijk. Om kwaliteit, aandacht en veiligheid te borgen, kijken we wie bij elkaar past en houden we de groepen klein. Wij zorgen altijd voor de veiligheid van de jongeren door betrouwbare materialen, duidelijke instructies en voldoende ervaren begeleiding.

Onze thuisbasis is Gouda en onze werklocatie is vooral buiten. We werken samen met verschillende partijen, waar we gebruik mogen maken van elkaars locatie. Van te voren is altijd duidelijk waar we heen gaan, wie er mee gaat en wanneer je thuis bent.

Door intensief betrokken te zijn met vastgelopen en ontspoorde jongeren kreeg ik steeds meer het gevoeld dat dit anders kon. Meer aandacht en meer resultaat. De drive hier wat aan te doen en zelfstandig iets moois op te zetten om jongeren echt verder te helpen is de aanzet voor het starten van Surfire. Uit ervaring weet ik dat iedere jongere kwaliteiten heeft en ergens een snaar heeft om gemotiveerd te worden.

Nu gaat er vaak meer energie en geld op in het proces rond de zorg en school, dan in de persoon die zorg nodig heeft. Trajecten van een paar jaar kunnen zomaar variëren van tienduizenden euro’s tot enkele honderdduizenden euro’s. Ieder mens is onbetaalbaar, maar de budgetten die hier in omgaan worden kunnen mijns inziens beter besteed worden met betere resultaten.

Daarnaast geloof ik niet dat mensen beter worden tussen 4 muren of door maar te blijven praten of te blijven hangen op een bank in een instelling.

Verder is er in mijn beleving te weinig samenwerking in degelijke trajecten tussen zorg, netwerk, school en of bedrijfsleven.

Ontspoorde jongeren hobbelen soms in intensieve trajecten van instelling naar instelling en kunnen zomaar in contact komen met tientallen professionals zoals begeleiders, mentoren, gedragswetenschappers, psychologen, psychiaters, jeugd- en gezin begeleiders, advocaten, rechters, politie, leraren etc., die ook allemaal weer wat vinden. Niemand die echt regie heeft op het gehele traject. Ondanks al deze contacten voelen de jongeren zich vaak eenzaam en niet begrepen en gaan zich vaak nog meer afzetten en nog meer risicogedrag vertonen. Hierdoor moet er nog zwaardere “zorg” ingezet worden en zijn instanties vaak ten einde raad of moet een rechter een jongere soms uiteindelijke doorverwijzen naar jeugdzorgplus (gesloten jeugdzorg). Veel jongeren ervaren jeugdzorgplus als straf en het regime in de gesloten setting is vergelijkbaar met een gevangenis. Jongeren horen wat ons betreft niet thuis in een jeugdzorgplus is onze visie.

Daarnaast krijgen jongeren vaak diagnoses die niet kloppen of fout zijn, en krijgen labels opgeplakt die ze in een hokje plaatsen en waar ze zichzelf soms ook naar gaan gedragen.

Om de jongere weer “tam” te maken, krijgen jongeren vaak medicijnen met ernstige bijwerkingen en leren hierdoor nog steeds niet om te gaan met eigen emoties en gedrag.

Door vroeg en resultaatgerichte zorg in te zetten, wordt veel leed voorkomen bij zowel de jongere, bij de familie en de maatschappij.

Jongeren zijn flexibel en energiek en hebben nog een heel leven voor zich. Ons in zetten om deze jongeren en familie verder te helpen is onze grote drive.

Samengevat:

• Te weinig stoere trajecten
• Voor jongens te veel vrouwelijke benadering
• Huidige trajecten kosten veel geld
• Te weinig resultaat en trajecten kunnen korter
• Te weinig regie en te veel wisselingen voor zorgbehoevende
• Weinig samenwerking tussen zorg, onderwijs, bedrijfsleven
• Veel verkeerde labels en stigma’s
• Te lang en te veel medicijnen

Ons leven speelt zich steeds meer af in een comfortabele en voorspelbare binnenomgeving. Digitale relaties en amusement zijn onder handbereik en belemmeren vaak contact met de echte tastbare wereld. Zelfvertrouwen en voldoening groeien door zelf te doen en te ervaren en dit leren jongeren niet op internet of Socialmedia. Gemak lijkt een doel geworden en veel wensen liggen zonder (fysieke) inspanning binnen handbereik. Zolang mensen in hun comfortzone blijven, ervaren ze gemak en veiligheid, maar precies die comfort belemmert uiteindelijk ook vaak ontwikkeling en houdt ze vast in oude patronen.

prestatiedruk

Niet alledaagse leerervaringen laten mensen groeien en sterker worden. Vaak worden jongeren overdreven beschermd en mogen geen tegenslagen of teleurstellingen ervaren, terwijl de prestatiedruk is toegenomen. Veel onzekerheid en angst is hiervan het gevolg. Weerbaarheid en voldoening kunnen niet worden gegeven, maar moeten worden verdiend door het overwinnen van tegenslagen, teleurstellingen en fysieke inspanning. Buitenactiviteiten roepen op tot actie en bewegen. Daarnaast is er in een buitenomgeving minder afleiding en meer rust.

natuurlijke barrières

Het overwinnen van natuurlijke barrières en uitdagingen geeft jongeren een gevoel van voldoening en zelfvertrouwen die ze vaak niet eerder hebben ervaren. Tijdens buitenactiviteiten worden groeps- en individueel gedrag snel zichtbaar. In verschillende onderzoeken is aangetoond dat beweging het leer- en communicatie proces bevorderd en verander processen sneller gaan.

Surfire werkt veel buiten in de natuur. Het idee om buiten aan herstel te werken wordt ook wel “Wildernis therapie”, “Culture Shock Therapy”,  “Adventure Therapie” genoemd. Dit is niet nieuw, maar nog steeds actueel. Door jongeren uit hun comfortabele thuisomgeving te halen en te brengen in een omgeving waar de regels en omgeving anders zijn, wordt een zgn. “Culture Shock” veroorzaakt. Alles wat vanzelfsprekend was, is verdwenen.

Hierdoor heeft de jongere minder controle en ontstaat de mogelijkheid om aan verandering te werken en kan de deelnemer naar zich zelf leren kijken zonder invloeden van buitenaf. Dit is een goede setting voor groei. Elke dag buiten is anders, het landschap is anders, het weer veranderd etc. De natuur is de zuiverste omgeving waar jongeren hun verdediging laten varen, doel vinden en de weg terug te vinden naar zichzelf en familie. Buiten werken we hard aan vaardigheden die ook overdraagbaar zijn naar het “normale leven”. Inzicht alleen is niet genoeg. Jongeren hebben daadwerkelijke vaardigheden en ervaring nodig om de spanning en verwachting van het leven het hoofd te bieden.

Deelnemers aan ons Jongerenprogramma hebben buiten meer aandacht voor het proces, ontwikkelen nauwere en sterkere relaties met personeel en collega’s en krijgen daardoor sneller inzicht in (ongezond) gedrag. Dit wordt verder ondersteund door het overwinnen van de natuurlijke uitdagingen die we tegenkomen en de voldoening die we bereiken door het actieve proces.

Wij werken vanuit een christelijke geloofsovertuiging en geven daar inhoud aan door oprechte aandacht, respect en liefde zonder veroordeling of vooroordeel. Ieder mens is waardevol en we nemen iedereen serieus. Hopeloze mensen bestaan niet, en we geloven dat God van ons weet en een plan met ons heeft. Iedere jongere is welkom bij Surfire, ongeacht achtergrond en geloofsovertuiging.